ÍBV lauk keppni í 1. deild í 4 sæti og leikur því nú við Aftureldingu sem lauk leik í 7 sæti N1 deildar.  Sigurvegarinn úr þessari viðureign sem verður mest 3 leikir, leikur síðan gegn sigurvegara úr leikjum ÍR og Stjörnunni sem lentu í 2 og 3 sæti 1. deildar á síðasta keppnistímabili, um laust sæti í N1 deildinni.
Eins og áður sagði þá má velta því fyrir sér að ÍBV eigi á brattann að sækja fyrir ÍBV á borði.  Afturelding lék á síðasta tímabili í efstu deild og reyndar lagði ÍBV að velli í umspili á síðasta ári.  ÍBV lék í 1. deild.  En málin eru ekki svona auðveld þegar á hólminn er kominn.  Það verður hugarfarið sem mun skipta gríðarlega miklu máli. 

Í ágætri grein í Pressunni nú í vikunni ræddi Bjarni Fritzsson landsliðsmaður, um íþróttalegar hækjur sem byggjast á hugarfari leikmanns.  Sá leikmaður sem fyrirfram telur að hann eigi undir högg að sækja, hvort sem er vegna eymsla eða vegna annarra þátta, hann er mun ólíklegri til að ná árangri í leiknum.  Ekki vegna þess að viðkomandi leikmaður geti ekki meira heldur vegna þess að hann einblínir á veikleikana en ekki styrkleikana. 

 Það er ekkert að því að mæta til leiks og tapa leiknum.  Ef að viðkomandi leikmaður mættir til leiks eins og grenjandi  ljóns, berst til síðasta manns en það dugar bara einfaldlega ekki, þá getur viðkomandi leikmaður gengið stoltið af leikvelli án tillits til þess hvort leikurinn vannst eða tapaðist. 
Það er hugarfarið sem við stuðningsmenn liðsins óskum eftir, já og förum fram á að verði ríkjandi hjá hverjum leikmanni í næstu leikjum.  Ekkert minna og ekkert meira.  Um úrslitin getum við síðar rætt en ekki verður við leikmenn og þjálfara að sakast sem gefa sig alla í leikinn. 

Leikmenn þurfa að vera óhræddir við að taka áhættu og gera mistök.  Gera sér grein fyrir því að þau eru eðlilegur fylgifiskur íþrótta sem annars í lífinu.  Njóta þess að spila leikinn frá fyrstu mínútu til þeirrar síðustu og spyrja síðan að leikslokum. 

Við stuðningsmennirnir þurfum síðan að fjölmenna á leikina.  Láta leikmenn finna að þeir eru studdir af ráð og dáð fyrir framlag sitt í leiknum.  Hvattir áfram allan tímann.
Mér er enn í fersku minni hvatning áhorfenda í bikarleiknum margfræga 1991.  Nú 20 árum síðar en enn rætt um stemminguna hjá áhorfendum.  Þar mættu áhorfendur til að skemmta sér og njóta leiksins.  Þar var hægt að líta þannig á að ÍBV ætti á brattann að sækja.  Þegar í leikinn kom gleymdist það.  Áður en nokkur vissi var ÍBV komið með örugga forystu sem það lét aldrei af hendi.  Þegar að allir leggast á eitt þá er sigurinn oft eina mögulega niðstaðan.  En það gerist ekki sjálfkrafa, allir þurfa að taka höndum saman.

Fyrsti leikur liðsins er í Mosfellsbæ á sunnudaginn, þá er leikið í Eyjum á þriðjudaginn og síðan ef með þarf aftur í Mosfellsbæ á fimmtudaginn. 

Ég hvet alla Eyjamenn nær og fjær til að fjölmenna á leikina og leikmenn liðsins til að njóta hverrar mínútu af leikjunum. 

 

Jóhann Pétursson, stuðningsmaður og bikarmeistari